Powiat Toruński

Wiersze Dariusza Chrobaka recytowane są podczas wielu uroczystości, konkursów, spotkań literackich oraz wieczorów autorskich. Artysta uczestniczy też w wielu konkursach zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. W 1993 r. – wyróżnienie w konkursie Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu  za wiersze z lat 1991-1993 z cyklu Metamorfozy; 1995 r. – wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie ZNP, Włocławek’95 za wiersz Impresja; 1996 r. – Grand Prix w konkursie poezji o Ziemi Dobrzyńskiej w Lipnie za wiersze Nasza ziemia i Ziemia dobrzyńska; 1996 r. – wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Poetyckim Rzeki-Brzegi-Mosty w Zgorzelcu; 1998 r. – I nagroda w konkursie recytatorskim w Białogardzie za wiersz Rok poety; 2002 r. – I miejsce w konkursie Człowiek dobro–piękno w Krakowie; 2003 r. – Nagroda Specjalna w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Stanisława Czernika w Ostrzeszowie za wiersze Czasy, Owoce i Aby zmartwychwstać; wyróżnienie na XIII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Marka Hłaski w Chorzowie; 2003 r. – I nagroda w X OKP w Krakowie Dać Świadectwo za wiersz Obiata; 2005 r. – I nagroda na II Międzynarodowym Konkursie Poetyckim Sen o Karpatach w Piwnicznej Zdrój za wiersz Krew z krwi; wyróżnienie w XIV OKP Nasze wspólne sprawy. Wczoraj-dziś-jutro w Radomiu za wiersz Polak – Katolik; 2005 r. – wyróżnienie w V Ogólnopolskim Konkursie O Złotą Wieżę Piastowską w Cieszynie za wiersz Ulro, Instrukcja i Inicjacja; 2005 r. – nominacja do miana laureata w OKL O złoty szczebel baszty w Świdwinie.

Jego wiersze zamieszczano w wielu antologiach i almanachach: „Lasy podmokłe ziołami” (1993); „Twórcy regionu 2” (1996); „Do skutku…” (1997); „Ślady rzeźbione słowami” (1997); „Twórcy regionu 3” (1999); „Trzydzieści i trzy” (1999); „Rozkwita pamięć pomiędzy wierszami” (2000); „Twórcy regionu 4 (2001); Twórcy regionu 5”; „Twórcy regionu 6” (2005); „Poezja z wieżą w tle” (2005); „Twórcy regionu 7”, „Twórcy regionu 8”, „ Przeciw Poetom” (2007); „Z poezją na rowerze dookoła Polski” (2007); „Słowem obecni” (2009);”Rzeczy Niepokój” (2009); „Wolny wagon poetycki” (2010); „Deo et martis” (2011); „Studencki wagon poetycki” (2012); „Zbudzony dzień”; „W dorzeczu nadziei”; „Na tronie metafor”; „Krzyż-Drzewo Kwitnące”; „Wrzosowisko”; „Sen o Karpatach”; „Tak jak kamień z serca”; „Dać świadectwo”, „Człowiek i czas”; „Strofy z kujawskich ogrodów”.

Poeta wydał 7 tomików wierszy: „Dialog także z sobą” (1991), „Nanizanie słów” (1994), „Strofowanie słów” (1997). „Toki słów” (2005), „Potoki słów” (2006) „Słowobrazy” (2011) oraz „Słowa do rymu” (2014.)

 Prezentujemy wiersz nagrodzony grand prix w konkursie poezji o Ziemi Dobrzyńskiej z 1996 r.

Ziemia dobrzyńska

Dobrzy ludzie tu mieszkają
obok niezbyt dobrych jak wszędzie
i dobrze
słońce się tu kąpie w trzystu czterdziestu czterech jeziorach
że nie wspomnę o bagnach stawach sadzawkach kałużach
i baliach na deszczówkę

potyka się o wiatr o małe wzgórza i parowy moreny drumliny
gładzi ostatnie strzechy słomiane
cichnie w zagajnikach
szemrze w grądach
leniwie sączą się drobne strumyki
by wraz ze Skrwą Mienią i Drwęcą
wyciągnąć ręce do Bałtyku

wznoszą się tu jeszcze przedpiastowskie wzgórza grodowe
i piastowskie miasta Władysławów
pojagiellońskie wsie
gdzie szlachta bliższa jakoś chłopskiej biedzie
świątynie o posmaku gotyku
ale jak i klasztory – baroku
pełne modlitw do Bolesnej
czy Skępskiej Matki o urodzaj
odpuszczenie win

ziemia co szczyci się kobietą
która uczyć się chciała wbrew prawu
i taką co się zmieniła w gwiazdę
za oceanem mówiąc wzrokiem w kamerę
mężem co poezji ziarno zawiózł na Sybir
a też na Wyspy
i przywiózł by je inni tutaj ponieśli
chłopcem co nauczył się pierwszych min i gestów
nad Mienią
by je na deskach w stolicy pokazać
człowiekiem co chciał się uczyć
i zaszedł daleko i takim co nie chciał się uczyć
i zaszedł daleko

ziemia na której nie stoi żadna fabryka
a chmury i tak są pełne łez
ziemia gdzie się urodziłem
gdzie śmiać się nauczyłem
i płakać.

Kontakt: 529 155 583, Czernikowo.