Sanktuarium bł. Juty w Bielczynach nad Jeziorem Głuchowskim znajduje się w kapliczce wzniesionej w 1985 r. (dwie wcześniejsze zostały zniszczone przez Szwedów w XVII w. oraz podczas okupacji hitlerowskiej). Miejsce to jest owiane licznymi legendami i chętnie odwiedzane przez pielgrzymów.
Częściowo już wybudowany kopiec „Ziemia Polaków” zlokalizowany jest przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 91 z drogą wylotową z Chełmży na Bydgoszcz nr 551. Ten szczególny obiekt ma zostać ustanowiony Miejscem Pamięci Narodowej oraz ma służyć edukacji młodzieży w duchu patriotycznym.
Kościół parafialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej zbudowany został z fundacji biskupów kujawskich po 1293 r. Powstał on w miejscu pierwszego, prawdopodobnie drewnianego kościoła. Wybudowany z kamienia polnego z okolicznych pól.
W latach 1423 – 1424 został wymieniony majątek rycerski w prokuratorstwie bierzgłowskim.Dwór pochodzi z 2 poł. XIX w., który na przełomie XIX i XX w. należał do rodziny Czarlińskich, jednego z głównych udziałowców oraz przedstawiciela rady nadzorczej Cukrowni Chełmża.
Inicjatorem budowy pałacu w Nawrze był Ignacy Kruszyński. Wzniósł go m.in. dlatego, by w lepszych warunkach gromadzić swoje książki. W latach 1798-1805 powstał pałac według projektu Hilarego Szpilowskiego, typowa dla klasycyzmu warszawskiego siedziba wiejska, piętrowa, z lekko pośrodku wysuniętym portykiem kolumnowym jońskim.
Dawny majątek rycerski w wójtostwie lipienieckim, znany od końca XIV w. Dwór wzniesiony na początku XIX wieku dla Baschy von Kriesa. W szczycie ściany frontowej widnieje herb rodzinny von Kriesów. W otoczeniu znajduje się park krajobrazowy z tegoż okresu.
Obecnie największym zabytkiem wsi i niewątpliwą jej ozdobą jest kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny zbudowany w stylu gotyckim w pierwszej połowie XIV w. Salową konstrukcję z wieżą od strony zachodniej zbudowano z cegieł oraz kamieni, zebranych z okolicznych pól.
W poł. XIV w. była to wieś czynszowa w komturstwie papowskim. W okresie XVIII w. majątek należał kolejno do: Kruszyńskich, Nostic-Jackowskich oraz Kalksteinów. Ci ostatni byli właścicielami Pluskowęs do wybuchu II wojny światowej.
W centrum Dźwierzna znajdziemy gotycki kościół wzniesiony około 1300 roku. W XVII w. przebudowano kruchtę i wnętrze kościoła, a w 1864 r. dobudowano wieżę. Kościół jest w większości kamienny – szczyty i wieża ceglane, jednonawowy, z prosto zamkniętym prezbiterium.
Ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy położony jest nad jeziorem Chełmżyńskim, 20 km od Torunia. Jest to doskonałe miejsce do wypoczynku i rekreacji. W niedalekim sąsiedztwie ośrodka znajdują się: gimnazjum z nowoczesną salą sportową z zapleczem i boiskami, udostępniane zorganizowanym grupom turystów, stanowisko archeologiczne osady sprzed 2800 lat.
Wieś wymieniona w 1285 r. Dwór z przełomu XIX i XX w., zbudowany dla Apolinarego Działowskiego. Jest to budynek murowany, piętrowy, z centralnie umieszczonym ryzalitem, w którym znajduje się kolumnowy ganek.
Pierwsze wzmianki o miejscowości Grodno pochodzą z 1419 r., a jej nazwa bierze swój początek prawdopodobnie od „ogrodzonej”, czyli obwarowanej prehistorycznej osady położonej na owalnym półwyspie, po zachodniej stronie Jeziora Grodzieńskiego. Osada odkryta została w roku 1977 przez Z. Bagniewskiego.
Na półwyspie Jeziora Grodno znajduje się pomnik w hołdzie kobietom narodowości żydowskiej, ofiarom hitlerowskiego faszyzmu filii Obozu Koncentracyjnego Stutthof w latach 1939-45.
W Ośrodku Hodowli Zwierzyny Łownej, należącym do Polskiego Związku Łowieckiego znajduje się unikatowa w skali regionu bażanciarnia – zamknięta hodowla, położona częściowo na terenie łowieckim.
Opisy dworów i pałaców konsultował i uzupełniał p. Henryk Miłoszewski - Prezes Oddziału Miejskiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Toruniu im. M. Sydowa