Powiat Toruński

Młyny w Lubiczu Dolnym

Historia pierwszego osadnictwa w Lubiczu Dolnym sięga VI w. Jednak po raz pierwszy w dokumencie nazwa ta pojawia się w 1292 roku, gdy kujawska księżna Salomea wraz z synami zawiera układ z mistrzem krzyżackim Meinhardem z Querfurtu, na mocy którego Zakon może korzystać z młyna w Lubiczu. W roku 1330 osadę przejmuje Władysław Łokietek. XIV wiek to także budowa łaźni, straganu piekarskiego oraz hamerni (wytwórni) miedzi. W 1420 roku Krzyżacy burzą gród warowny. Na przestrzeni lat w Lubiczu powstają kolejne młyny. Dopiero w roku 1425, traktat polsko-krzyżacki zawarty w Brześciu zakazuje budowy kolejnych obiektów. Wyznacza również rzekę Drwęcę jako granicę ziem Królestwa Polskiego i Zakonu. W 1457 roku Lubicz przechodzi w ręce Torunia w ramach nagrody za zasługi podczas wojny 13-letniej. Do XVII wieku mamy do czynienia z nieustającym rozwojem Lubicza. Powstają zakłady przemysłowe, w tym: kolejne młyny, tartak, koprownia, folusz, cegielnia, papiernia fabryka prochu oraz młyn garbarski. W 1734 roku ma miejsce wielki pożar Lubicza. Większość zabudowy zostaje doszczętnie zniszczona. W połowie XVIII wieku powstają najstarsze budynki stojące na terenie gminy po dziś dzień. W latach 30-stych XX wieku powstał kanał derywacyjny na zakolu rzeki Drwęcy. To właśnie tam umiejscowione były dwa młyny, a wyżej rzeki trzeci. W czasie II Wojny Światowej Lubicz (Leibitsch) został włączony do terenów III Rzeszy. Zlikwidowano naukę w języku polskim, wymordowano miejscową inteligencję. Ludność miejscowa, a w szczególności wdowy po wymordowanych zajęły się kolportażem podziemnej gazety Armii Krajowej - "Nasza warta". 25. stycznia 1945 roku, Lubicz został wyzwolony spod okupacji niemieckiej przez Armię Czerwoną. Rok 1948, to data odbudowy i powstania wielu obiektów użyteczności publicznej. W tym okresie powstawały między innymi biblioteka, sklep, gospoda oraz nowoczesna rzeźnia. Ponadto odbudowano oba, zniszczone podczas wojny mosty, a także uruchomiono i rozbudowano lubickie młyny. Na przestrzeni wieków, olbrzymią rolę dla znaczenia miejscowości odgrywało położenie nad rzeką Drwęcą. To ona stanowiła koło napędowe przemysłu oraz doprowadziła handel na ziemiach chełmińskich do rozkwitu. Lubicz od zawsze funkcjonował dzięki, i w zgodzie z rzeką.

Informacje zamieszczone powyżej pochodzą ze strony www.energum.pl. Zapraszamy również do przeczytania artykułu Szymona Spandowskiego zamieszczonego w Nowościach.

drukuj (Młyny w Lubiczu Dolnym)