Powiat Toruński

Wędrówki rodzinne z PTTK

W sobotę 5 sierpnia 2017 r. Oddział Miejski Polskiego Towarzystwa Turystyczno–Krajoznawczego im. Mariana Sydowa w Toruniu zaprasza do udziału w kolejnej wycieczce z cyklu „Wędrówki rodzinne z PTTK”. Zbiórka turystów wyznaczona została o godz. 7.30 na dworcu PKP Toruń Wschodni, skąd o 7.44 odjadą wszyscy pociągiem do miejscowości Grzywna. Trasa przejścia pieszego o długości 12 km będzie wiodła: z Grzywny, przez Antoniewo, Mirakowo, Zalesie  i Kuczwały do Grzywny. Korzystając z pięknej słonecznej pogody w trakcie wycieczki zaplanowane jest plażowanie nad jeziorem Chełmżyńskim w Zalesiu. Wycieczkę poprowadzi przodownik turystyki pieszej Rajmund Czechowski.

Zalesie – miejscowość położona na wschód od Chełmży. Zabudowa wsi dochodzi do wschodniego krańca Jeziora Chełmżyńskiego. Wzmiankowana w 1415 roku (Zalisch), kiedy Ticze z Zalesia sprzedał swój majątek niejakiemu Wilke Stollemu. W 1489 roku zakończył się spór właścicieli Zalesia, Mirakowa, Zęgwirtu i Grzywny z kapitułą chełmżyńską o prawo połowu ryb w Jeziorze Chełmżyńskim. W sześć lat później król Jan Olbracht potwierdził właścicielom wsi prawo do wolnego rybołówstwa w jeziorze. W 1538 roku król Zygmunt I Stary nadał  Ludwikowi Zaleskiemu przywilej na wieś Zalesie. W 1600 roku wieś miała aż trzech właścicieli, braci: Andrzeja, Łukasza i Tomasza Zaleskich. W połowie XVII wieku istniały w Zalesiu dwa dwory; z których jeden należał do Macieja Zaleskiego. Od 1777 roku właścicielem majątku był Antoni Putkammer – Kleszczyński a od 1781 roku Jakub Nostitz – Jackowski. Od 1792 roku majątek należy do rodziny Kalksteinów, właścicieli pobliskich Pluskowęs. W 1925 roku kolejnym właścicielem był Karol Mellin, spoczywający na przykościelnym cmentarzu w Grzywnie. W 1870 r., 1878 r. oraz 1886 roku na terenie wsi dokonano znalezisk archeologicznych m.in. mogiły kamienne z popielnicami oraz groby podkloszowe, z których część trafiła do muzeum Towarzystwa Naukowego w Toruniu.

Ciekawostki krajoznawcze: dwór z początku XX wieku w otoczeniu parku dworskiego z tego samego okresu. Drewniana chata z końca XIX wieku. Przez miejscowość przebiega znakowany szlak turystyczny, pieszy, w kolorze zielonym; rozpoczynający się i kończący w Chełmży. Jego długość wynosi 44 km. Nad jeziorem wśród drzew znajduje się skupienie 3 wierzb o pierśnicy 462 – 530 cm i wysokich na 19 – 22 metry, stanowiące – pomnik przyrody ożywionej.